woensdag 29 mei 2013

Een rondje door de tuin

Het begint allemaal al lekker door te groeien. Het is dan ook groeizaam weer, met al die regen en zon afgewisseld. 
Een rondje door de tuin was voor mij een tocht vol verrassingen, omdat ik deze tuin nog niet zo lang heb en dus ook nog niet zo goed ken.

Natuurlijk zijn er de planten die ik de afgelopen twee maanden (twee maanden, echt, was het zó kort geleden nog winter? Ja, inderdaad, twee maanden terug was ik jarig en toen lag er nog sneeuw, pas tien dagen daarna draaide eindelijk de wind!) heb geplant, en de bollen die ik vorig jaar oktober in de grond heb gezet, maar er staat ook allerlei nieuws dat ik nog niet ken, waarvan ik benieuwd ben wat het wordt en waarnaar ik vol verwachting uitkijk.

Alliums vind ik fantastisch, al was het alleen al omdat ze zo fotogeniek zijn







 "Purple Sensation"
Hier ga ik er beslist nog meer van kopen. Wat een fantastische kleur. Het grappige is dat de tulpen precies dezelfde tint hebben, zonder dat ik ze daar nou speciaal op heb uitgezocht. Ook daar hoop ik er eind van dit jaar nog meer van te kunnen planten.

De bijpassende tulpen

Een fijne verrassing waren de witte akeleien. Ik had het blad al een hele tijd gezien, maar had geen idee welke kleur ze zouden worden. Het bleek wit, fantastisch, want ze staan o.a. in de witte schaduwhoek.


Witte akelei
Ze steken mooi af tegen het groen erachter

Er staan aan de andere kant van het pad nog meer akeleien, die lijken een andere kleur te krijgen. Nog even afwachten.

Het verbaast me hoe enorm snel alles groeit. Al die minieme, vaak kwijnend lijkende plantjes die ik in april bij het tuincentrum kocht, plantjes waarbij ik geregeld dacht: dit zal het wel niet redden, weggegooid geld, die doen het gewoon geweldig.
Helaas nog geen foto's van bloei, daar is het nog te vroeg voor.
David Austen roos "Heritage": op springen!

Rosa "Catharina Zeimet", vol knoppen...

...en luis...

Phlox, uit de oude tuin, doet 't geweldig! Ik kijk zo uit naar de roze bloemen.

Zo waren ze in de oude tuin
Agastache (Dropplant, ruikt naar drop/anijs als je de blaadjes tussen je handen wrijft!
(Noot aan mijn echtgenoot: dit is dus geen brandnetel)

Achillea, gemengde kleur, benieuwd hoe hij wordt.

Overal kom ik maartse viooltjes tegen, volgend jaar zullen ze pas bloeien.

Mijn geheim...
 Mijn geheim: papavers. In het land waar ik woon zijn papavers verboden. Vanwege het feit dat ze hier niet zo ruimhartig met verdovende middelen omgaan als in Nederland: papavers = opium = verboden. Toch heb ik er stiekem een paar gezaaid, die hopelijk niet direct opgemerkt zullen worden tussen de andere bloeiers.


Dit worden de andere bloeiers. Het gemengde bloemenzaad, een perk vol verrassingen dus.

En overal staan grasklokjes tussen, die vind ik zo leuk

Bergenia, schoenlappersplant

Iets dat zich nog moet bewijzen. Geen idee wat het gaat worden.

Dit lijkt wel een pioen!

Een struik met mooie glimmende blaadjes, maar wat is het?

Dit hangt aan de coniferen, het ziet er speels uit

Astilbe. Een onooglijk prutje van twee half uitgedroogde blaadjes toen ik hem kocht, moet je nu eens zien.

Ook overal: vingerhoedskruid, in het tweede jaar, dus deze zomer bloeiend. Wat zullen de hommels blij zijn!

En dit maakt mij blij
Misschien niet helemaal duidelijk wat het is, maar dit is een hortensiaknop. In de meeverhuisde hortensia. Dat was deze hortensia, die maar één keer heeft gebloeid, en daarna wegens een verkeerde standplaats en een zomer in een pot wegens verhuizen nooit meer.
Zo bloeide hij het eerste jaar


En overal weer die grasklokjes

Alchemilla mollis

Hm... de cosmea's laten nog even op zich wachten

Sagina, al in bloei terwijl het nog niet eens in de grond zit

Dit belooft wat
 
De bijna (en nogal laat) bloeiende Japanse sering

Lampionplant.
Agressief en onuitroeibaar als zevenblad, dus maar in een pot geplant.

Twee clematissen
De Comtesse de Bouchaud, een lichtroze, en de Snow Queen, grootbloemig wit met een donker rozerood hart. Ze bloeien iets na elkaar in de zomer/late zomer, dus als het mee zit lange bloei met een stukje overlap. Doen het als een gek, zijn al minstens een halve meter gegroeid.
Gele roos vol knoppen

Flink snoeien heeft goed uitgepakt
Het mag ondertussen bekend zijn dat ik niet erg van gele bloemen houd. Ik vind de dotter in het voorjaar prachtig en ook de forsythia mag blijven, maar de rest van het jaar houd ik 't liever bij mijn paars-lila-roze borders. Maar ja, deze roos... hij stond er al, en hij blijft ook. Ik heb geen idee hoe oud hij is, maar toen we vorig jaar in september de sleutel kregen bloeide hij nog steeds, en de geur... hemels gewoon. Alleen daarom al mag hij blijven. 


De verplaatste buxhaag, vol nieuw blad

Conifeer
Achter in de tuin, achter het bankje, staan wat groenblijvende planten en bomen. Twee sparren op beide hoeken zijn zo majestueus dat het nooit in me op is gekomen ze weg te halen, maar coniferen moeten bij mij flink hun best doen om leuk gevonden te worden. Bovenstaande conifeer is best mooi en groeit mooi dicht en vrij smal, dus die mag wel blijven staan. Ook vanwege het zicht; onze tuin grenst aan die kant aan een open stuk.


De taxus ernaast...
De taxus ernaast vind ik nou niet zo denderend. Best wel kaal, oud en ooit verkeerd gesnoeid. Het mooie is eraf en daarom overweeg ik of weghalen een optie is. Vanwege dezelfde inkijk aan de achterzijde zou er wel weer iets moeten komen dat net zo veel zicht wegneemt.
Nieuwe naalden zijn beige en lijken dor
Dat vind ik een nadeel, de nieuwe naalden zijn beige, net of ze dor zijn. De taxushaag aan de voorkant heeft dat ook, ik vind dat er niet fris uitzien. Nieuwe stukken horen lichtgroen te zijn, net als bij de dennen. De haag aan de voorkant mag (voorlopig) blijven, maar dit struikje gaat misschien toch weg (vrees niet, er komt bij mij altijd iets voor terug in de plaats!)


Dit vind ik wel leuk
Geen idee wat het precies is, een soort dwergspar denk ik, maar heel frisgroen en met een mooie bolronde vorm en kleine, zachte naaldjes. Hij staat daar perfect, achter het bankje, en hij mag beslist blijven. 


Vlier
Een toevallige zaailing denk ik, net als de lijsterbes te danken aan een neergestreken vogel. Ik kijk even wat hij doet, hij moet niet te groot worden, op zich vind ik een vlier wel leuk en de bessen zijn natuurlijk een feest voor de vogels.


Avondzon

De mooie spar

Avondzon

Buddleia (voorgrond, met blauw kaartje), al twee keer zo groot als toen ik 'm kocht

Andere Buddleia, Rode Valeriaan en Kattenstaart, doen het allemaal fantastisch

Over de rhodondendrons/azalea's had ik het al eerder gehad, ze bleken teleurstellend rood. Een armetierig struikje met kromme takken en dikke knoppen dat ernaast stond, stelde me ook voor raadsels. Uiteindelijk bleek het eveneens een azalea-achtige te zijn, maar die kleur! Dacht ik dat ik rode azalea's erg vond...
Het bleek nog erger te kunnen
Als er één kleur is die niet in mijn spectrum voorkomt is het deze wel. Ik heb alle respect voor mensen die wel van warme tinten houden, maar voor mij is het een dikke nee.

Heel blij was ik dus toen ik dit ontdekte:

Een paarse rhodondendron!
Nog blijer was ik toen ik ontdekte dat de rhodondendron onder de appelboom eveneens paars is. Want daar staan ook de tulp en de allium. Kijk, is dit geen prachtig plaatje? Allemaal dezelfde tint! 


Om af te sluiten nog een plaatje waar ik blij van word. Het gaat steeds meer op een echte tuin lijken!