donderdag 31 december 2015

Laatste blogpost van 2015

Dit wordt de laatste blogpost van 2015.
Omdat het maar geen winter wil worden. Ja, ik maak me zorgen: is dit een gevolg van de klimaatverandering? Of is het gewoon een stomtoevallige zuidwestelijke stroming die al wekenlang ons weer bepaalt? Ik denk aan El Niño, aan 2015 als warmste jaar ooit, en ik heb zo mijn bedenkingen.

Voor mijn tuin vind ik het ook niet fijn.
Niet alleen omdat het onkruid gulzig gebruik maakt van de temperaturen die maar niet onder de 10 graden willen duiken, maar ook omdat een goede vorstperiode mij in het voorjaar een hoop opruimwerk uit handen neemt.

Hieronder een mozaïek met de bloeiende planten die ik vanmiddag fotografeerde.

 

Ik bedank iedereen voor het volgen van mijn blog, en wens jullie allemaal een heel fijn tuinjaar 2016 toe!
Tot volgend jaar!




donderdag 24 december 2015

Mooiste tuinfoto's van 2015

Einde jaar, lijstjestijd!
Dit keer de mooiste tuinfoto's van 2015. Het was een heerlijk tuinjaar. De lente begon vroeg en de herfst is, nou ja, eigenlijk nog steeds niet afgelopen. Hieronder mijn favoriete foto's van het afgelopen jaar.

Sneeuwklokje

Witte narcisjes

Lente!

Een explosie van kleur en bloemen

De appelbloesem

Tuinhuis en madeliefjes

Mijn prachtige akeleien

Het steeds veranderende uitzicht vanuit de keuken
 
Tuinhuis met vingerhoedskruid

Wilde bloemen vullen de lege plekken in de borders

Roos "Brother Cadfael"

Stamroos "Leonardo da Vinci"

Roosje "Acropolis"



 En laat 't nu maar eens goed winter worden!


Lijstjes


Het jaar is zo goed als voorbij, en dus is het tijd voor terugblikken en lijstjes maken.
Vandaag een lijst met de mooiste boeken die ik in 2015 gelezen heb.

Ik ben lid van Goodreads wat het gemakkelijk maakt mijn lezerijen bij te houden. Eind vorig jaar had ik meegedaan met de door hen georganiseerde "Reading Challenge" en me voorgenomen in 2015 50 boeken te lezen. Een nobel streven, want dat komt neer op een gemiddelde van ongeveer een boek per week, en ik weet van mezelf dat als ik het te druk heb, boeken lezen altijd de sluitpost is. De 50 boeken waren dus niet alleen een uitdaging qua aantal, maar ook een belofte aan mijzelf: zorg dat je in 2015 genoeg ruimte en tijd voor jezelf overlaat om te kunnen lezen.

Inmiddels sta ik op 58 boeken, en ik ben er nog in twee bezig die ik misschien ook nog wel uit krijg. Missie volbracht!

Dan nu de boeken die het afgelopen jaar het meeste indruk op mij hebben gemaakt.
Ik geloof dat ik vorig jaar een top 5 had gemaakt, maar dit jaar heb ik er gewoon méér die me erg goed bevallen zijn, dus is het dit keer een top 10.

10. Mars - Andy Weir


Ik weet niet meer of ik al van de film ("The Martian", met Matt Damon) wist toen ik dit boek ging lezen, maar het leek me een interessant gegeven; een man die per abuis voor dood wordt achtergelaten op Mars en het vanaf dat moment in zijn eentje moet zien te rooien, want hulp komt pas over anderhalf jaar zijn kant op. Haalt hij dat? Kan hij zo lang in zijn eentje overleven?
Wie de film heeft gezien weet dat het, ondanks het ongelukkige begin voor de hoofdpersoon, een vrolijk verhaal is waar het tempo lekker in zit, en het boek is al net zo. Verwacht geen hoogstaande literatuur, maar een prettig lezend boek dat je in een paar dagen uit hebt, een feel-good boek, fijn voor in de vakantie, en geschikt voor zowel mannen als vrouwen. Zelfs mijn dochter heeft het gelezen.







9. Zout op mijn huid - Benoîte Groult


Dit boek had ik een jaar of twintig geleden al eens gelezen. Ik leende het uit aan iemand en kreeg het nooit meer terug, tot ik via mijn vriendin uit een doos opgeruimde boeken zomaar een nieuw exemplaar in handen kreeg.
Het was een totaal andere ervaring dan de eerste lezing. Wat me nu vooral opviel was de verfijnde manier waarop de waarnemingen werden gedaan, de verschillen tussen mensen en sociale klassen werden blootgelegd. De kracht van de vrouw en haar zwaktes die in wezen ook krachten zijn, maar van een heel andere orde. Het personage Gauvain is, hoe hij omschreven is, absoluut niet mijn mijn type, toch ga je als lezer bijna net zoveel van hem houden als de hoofdpersoon doet.
Een feministische roman zonder opgeheven vingertje. Een aanrader.






8. De wraak van meneer Heming - Phil Hogan


In dit boek houdt een makelaar een reservesleutel achter van ieder huis dat hij verkoopt. Zo kan hij de mensen een beetje in de gaten houden, zelfs corrigeren waar nodig. Denk aan de scène in de film Amélie waar ze het huis van de groenteboer binnendringt en wat kleine veranderingen aanbrengt. Dit bizarre gegeven pakt in dit boek heel goed uit, het is zowel grappig als griezelig. Van sommige boeken zou je wel willen dat ze veel dikker waren, en dit is daar één van. Ik heb ervan genoten, juist omdat het allemaal zo ongeloofwaardig was, en omdat meneer Heming (de makelaar) zichzelf zo ontzettend belangrijk vindt voor het wel en wee in zijn stadje.







 7. Mannen die vrouwen haten - Stieg Larsson


Ik heb ooit een e-reader gewonnen en daar stond dit boek op. Ondanks dat ik allerminst gecharmeerd ben van elektronische boeken (ik ben een vrij oplettende lezer en blader tijdens het lezen nog al eens terug, en dat gaat bij e-books minder gemakkelijk, om maar wat te noemen) was ik wél bijzonder gecharmeerd van dit verhaal. Thrillers zijn niet echt mijn genre, maar dit boek is heel erg spannend, goed en vlot geschreven. Lisbeth Salander is een van de meest interessante boekpersonages van de afgelopen jaren. Ik heb na dit boek de rest van de trilogie ook gelezen, en die waren eveneens erg goed (hoewel de derde op sommige punten wat ongeloofwaardig werd), en als ik een top-12 had gemaakt in plaats van een top-10 dan waren die andere twee ook in de lijst geëindigd.





6. The Sandman - Neil Gaiman (deel 1)


Dit is geen roman in de strikte zin van het woord, het is een beeldverhaal ("strip" zou ik het niet willen noemen). Het is horror, mythologie, mystery, fantasy, drama, hedendaags en historisch door elkaar heen. Het begint met een man die de dood wil vangen, in plaats daarvan krijgt hij haar broer, Dream (Morpheus, The Sandman) te pakken. Zeventig jaar lang houdt hij hem gevangen onder een glazen stolp, wat zo zijn gevolgen heeft voor het slaapgedrag van de mensen in de wereld. Wanneer Dream eindelijk weet te ontkomen, beginnen de gebeurtenissen pas echt in een stroomversnelling te komen. Ik heb het ademloos uitgelezen. Wie zo'n verhaal bedenkt is een genie. Maar Neil Gaiman had zich wat dat betreft voor mij al bewezen.






5. De Beschermengel - Dolores Redondo

Dit boek was misschien wel de grootste verrassing van afgelopen jaar. Ik kende de schrijfster niet, het boek is uit het Spaans vertaald. Het is een thriller (of detective), met als protagonist inspecteur van de lokale politie Amaia Salazar. Het speelt zich af tussen de mistige bergen in het noorden van Spanje, en het verhaal neemt automatisch die mysterieuze, grijze, nattige sfeer over. Het is prachtig geschreven, maar misschien nog wel het mooist (en onverwacht) vond ik hoe de mythologie uit de streek zich door het verhaal begon te weven, en door de persoonlijke verwikkelingen van de vrouwelijke hoofdpersoon. Heel erg mooi, en ik hoop dat de andere boeken van deze auteur ook vertaald worden in het Nederlands.






4. Het hart van de mens -


































Het tweede boek van het drieluik en met afstand het mooiste boek dat ik in 2015 heb gelezen, misschien wel in heel mijn leven. De auteur vertelt hier hoe het de jongen vergaat na de dood van zijn beste vriend. Het sneeuwde toen ik dit boek las, dagenlang, bijna onophoudelijk. Sneeuw die horizontaal voorbij joeg, of juist traag viel, vlokken zo groot als veren.
Voor mij echter was de sneeuw slechts een passende omlijsting, een sfeerverhogende achtergrond en in niets te vergelijken met de ontberingen die Jens en de jongen ondergaan.
Ongelooflijk mooi hoe de auteur schoonheid en gruwel in gelijke woorden weet te vangen.
Het verhaal leest als een droom, het bijt zich in je vast, nestelt zich in je eigen gedachten en begint daar een eigen leven te leiden, tot je niet meer beseft dat je leest, maar deel wordt van het verhaal, de kou, de wind, en overal die sneeuw om je heen, zelfs als je opkijkt uit het boek en je verdwaasd afvraagt welke wereld echt is, die van de sneeuw of die van de persoon met het boek voor zich.






zondag 11 oktober 2015

Oktober: tuin in rozetinten

Aan welke kleur denkt u als het over oktober gaat? Ik denk gewoonlijk aan allerlei bruin- en oranjetinten.
Aan dwarrelende bladeren en het grijs van een lucht vol regen.

Maar zoals zo vaak houden mijn planten er heel eigen ideeën op na.
Roze is niet bepaald de kleur die ik met oktober associeer!

We beginnen met de rozen. Dit is de New Zealand, met enorme openvallende zachtroze bloemen.

Dit is mijn lieve roosje waarvan ik nog altijd de naam niet weet. Ik kan me niet eens meer herinneren hoe ik eraan gekomen ben.

Maar als je naar de mooie volle bloemen kijkt, en de geur ruikt (die sterk lijkt op die van mijn donkerrode Munstead Wood), zou je bijna denken dat dit stiekem toch ook een roosje van David Austin is.

Dit is de New Dawn bij de rozenboog, die staat erom bekend lang door te bloeien.

De nieuwe roos "Moody Blue" besloot ook nog een keer te gaan bloeien. Prachtig roze met een blauwige zweem, en een overweldigende geur

Dit is de McGredy, ook nieuw, deze heeft het kennelijk ook naar zijn zin in onze tuin, want dit is de tweede bloei terwijl we hem pas halverwege de zomer geplant hebben.

Het knalroze van de roos Pomponella

Mijn mooie roos Brother Cadfael bloeit voor de derde keer. (Het waaide nogal toen ik deze foto maakte, dus hij staat niet zo mooi midden in beeld, sorry)

The Fairy blijft ook maar doorbloeien. Deze staat aan de andere kant van het pad, tegenover Cadfael

Zelfs mijn doorgaans een beetje kwakkelende clematis "Ville de Lyon" is gewoon opnieuw gaan bloeien en zit vol knoppen. Misschien wil hij me op die manier bedanken dat ik kippengaas rond de stam heb gewikkeld om hem te helpen klimmen.

De sedum bloeit natuurlijk ook in deze tijd van het jaar. Eigenlijk heb ik een beetje spijt dat ik de sedum uit mijn oude tuin niet heb meegenomen toen we verhuisden, die had een mooiere kleur roze, wat subtieler.

Prikneus met op de achtergrond Spirea.

De fuchsia's blijven ook maar bloeien. Het geheim: een zonnige plek op het terras

Cosmea's horen bij deze tijd van het jaar. Ik hoop dat ze zich flink uitzaaien, ik vind ze prachtig en de grote bloemen met hun dunne steeltjes wiegen zo mooi in de wind.

Een donkerder roze cosmea

Flox bloeit (soms) opnieuw wanneer je hem na de bloei afknipt tot het volgende okseltje. Dit is de Sweet Summer Surprise

Telt dit als roze? Heel donkerroze dan. Ik vind deze Dahlia zo ontzettend leuk. De bolletjes zijn ongeveer 5 centimeter groot. Er zitten zo veel bloemen aan dat het bijna ongelooflijk is dat dit uit één enkele dahliaknol komt.

Ook kaasjeskruid (Malva) blijft opnieuw bloeien als je de uitgebloeide bloemen/zaaddozen wegknipt. Ik knip ze vaak tot op de grond weg, ze komen altijd terug.

Een mooie boerenhortensia, nu roze omdat hij er pas net staat, welke kleur hij uiteindelijk in onze grond gaat krijgen is natuurlijk afwachten.

Ook zo'n mooie nazomerbloeier: de rode zonnehoed (Echinacea)

Maar dit vind ik toch wel het leukst. Dicentra formosa, uit de tuin van mijn oma, bloeit al sinds begin mei. Onafgebroken!










dinsdag 6 oktober 2015

Michaelszomer

Als iemand mij afgelopen voorjaar had voorspeld dat ik in oktober nog heerlijk tussen de bloeiende rozen in de tuin kon zitten, had ik hem voor gek verklaard.

De afgelopen anderhalve week werden we, na een toefje vroege herfst, getrakteerd op prachtig nazomerweer. De dagen begonnen koud en nevelig, maar de zon brak telkens al snel door en daardoor schoot de temperatuur omhoog naar een aangename zestien, zeventien, afgelopen weekend zelfs rond de twintig graden!


En dat vinden de bloemen in mijn tuin heel erg fijn. Zich niets aantrekkend van de alsmaar korter wordende dagen en kouder wordende nachten, bloeiden ze alsof het juni was: de rozen persten er knop na knop uit, zelfs de clematissen kwamen opnieuw in bloei!
Waltz Time, deze had dit jaar nog helemaal niet gebloeid!

Brother Cadfael, derde bloei dit jaar

The Fairy bloeit eindeloos door

Omdat de grond nu nog lekker warm is en er de komende maanden gewoonlijk nogal wat regen gaat vallen, is dit een goede tijd om nieuwe vaste planten in de tuin te zetten.

Ik heb voor bij de Munstead Wood roos een lavendel gekocht ("Hidcote") en een roze Gaura, de stenen daar moeten nog weg, in dat hoekje komen we nooit en er staat veel zon, dus het lag voor de hand dat we daar een plantvak van zouden maken. 
Die anemoon (links) komt elders, de violen zijn om de kale stukken in de tuin straks op te vullen. Munstead Wood in de schaduw op de achtergrond.
De Munstead Wood is met zijn bordeauxrode kleur niet de allergemakkelijkste roos om mee te combineren. Daarbij moet ik ook nog rekening houden met de gele roos die tegen de trellis aan groeit.
Uiteindelijk heb ik maar eens op een onconventionele manier gekeken welke bloemen passen bij dat bijzondere rood.
Met de klok mee: Sneeuwkleed, Phlox Laura, Phlox Sweet Summer Surprise, Lavendel, Kaasjeskruid, Petunia
We hebben ook maar weer eens wat rozen erbij gekocht. Ik was op zoek naar Pulmonaria "Mrs. Moon", omdat die het mooiste blad heeft, maar kon dat nergens vinden dus moest er uiteindelijk voor naar de kweker, en tja, die heeft zich gespecialiseerd in rozen, dus dan lukt het ons ook niet om weg te gaan zónder nieuwe rozen.
Pulmonaria "Mrs Moon" (om eerlijk te zijn snap ik niet dat iedereen zijn tuin maar vol zet met hosta's, dit blad is toch véél mooier?)

Ik ben blij dat mijn man ook zo enthousiast is over rozen. Dat hebben we een beetje aan de rozenshow in Horstmar te danken, dus ik ben blij dat we daar destijds naartoe zijn geweest. Het grappige is dat hij vaak rozen kiest die ik zelf nooit gekozen zou hebben. Ik heb een voorkeur voor de komvormige, geurige Engelse rozen van David Austin, mijn man kiest vooral theerozen of rozen met een aparte kleur.
McGredy (Australië)
Vorige week bij de kweker raakte hij helemaal enthousiast door het roosje Pomponella, knalroze met bolle bloemen.

Ook weer zo'n roos die ik zelf niet snel gekozen zou hebben, maar nu hij in de tuin staat (in de buurt van onze andere knalroze roos, stamroos Leonardo da Vinci en de naar blauw neigende Moody Blue, ben ik er gewoon heel blij mee. Voor het contrast heb ik er een heldergroen struikje Hebe naast geplant.

Ikzelf heb voor roosje "Tranquility" gekozen, een roomwitte Engelse roos met een delicate appelgeur.

Er zat één bloem in toen we hem kochten dus een betere foto kan ik u niet bieden.
Ook heb ik de "Kathryn Morley" gekocht, eveneens een Engelse roos, zachtroze, maar die was helemaal kaal, dus daar kan ik volgend jaar juni pas foto's van laten zien. Ach, weet je wat, hier is een linkje.

Verder heb ik al een heleboel tulpenbollen geplant

En de hortensia's waren halve prijs bij het tuincentrum.

Hier twee witte achter de lavendel
Deze blauwe is ook nieuw.
En de rozen blijven maar bloeien! Dit is het naamloze roosje dat zo heerlijk geurt

Mary Magdalene (David Austin) is ook opnieuw in bloei gekomen.

De rode roos tegen de gevel bloeit weer en zit vol knoppen

Erigeron, schattig plantje voor randjes, hoekjes en gaatjes, blijft maar bloeien (en uitzaaien, hoera!)

Natuurlijk Dahlia's, we wonen immers in Duitsland. Mooi hè, die paarse vleug.

Appeloogst, dit is de Jonagold

New Dawn bij de tuinpoort bloeit ook eindeloos door

Blauwe geraniums bloeien voor de derde keer

Slangenkruid blijft maar bloeien

Roos "Mary Rose" (David Austin) in de tuin van mijn dochter

En nog een keer Munstead Wood, omdat hij zo prachtig is.
Dat ziet er helemaal nog niet herfstig uit!